Κατά παράβαση των κανόνων λειτουργίας της παρούσης σελίδας,γράφω δυό σειρές,δικές μου,χωρίς την έγκριση του πατρός Νικοδήμου.(για λόγους που θα γίνουν αντιληπτοί στη συνέχεια).
Χθες το μεσημέρι έγινε μια σύναξη της ομάδας νέων της ενορίας μας,στο εκκλησάκι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης ,αυτή τη φορά όμως με την παρουσία των γονέων τους.
Στη διάρκειά της εκφράστηκαν οι ευχαριστίες των γονέων ,προς τον π.Νικόδημο για ότι προσέφερε και προσφέρει στα παιδιά μας.
Θα ήθελα όμως και εγώ προσωπικά να τον ευχαριστήσω,θυμίζοντάς του έναν διάλογο που είχαμε πριν οκτώ περίπου χρόνια,για το πόσο πολύ αγαπούσαν τα παιδιά της ενορίας του Αγίου Χριστοφόρου,από όπου προερχόμασταν, τον παπά τους. Και απαριθμώντας του τα δρώμενα της εκεί ενορίας, πήρα την απάντηση του πατρός: "Καλοοργωμένο χωράφι η ενορία τους!"
Δεν ξέρω πάτερ αν,μετά από οκτώ χρόνια που πέρασαν ,έφθασε η ενορία μας την του Αγίου Χριστοφόρου.Λίγη σημασία έχει.Εκείνο που σίγουρα ξέρω και έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι οτι ο καρπός που σπείρατε στο χωράφι που αόκνως οργώσατε και χιλιοφροντίσατε, απέδωσε στάχυα , που κυματίζουν και χαιρετίζουν τη ζωή με χαρά,θάρρος ,αισιοδοξία,πίστη. Τη ζωή με τον Χριστό μας. Αυτά τα βιώματα που ζουν και θα ζήσουν,θα είναι οι ρίζες τους που θα τα κρατούν στο δρόμο Του.Θα γίνουν παράδειγμα και πρώτυπο για τα παιδιά που έρχονται, στους καιρούς αυτούς που έλαχε να ζούμε. Για αυτό , σας ευχαριστούμε και δημοσίως και προσευχόμαστε, να σας δίνει ο Παντοδύναμος τη δύναμη που χρειάζεται για να συνεχίσετε το έργο σας.
